Latin Jazz Project is een modern jazz album met de kleur en het ritme van Latin music, precies wat we nu nodig hebben in de naweeën (?) van de corona ellende. Ray Obiedo is voor mij een onbeschreven blad, maar dit is wel al zijn tiende album als leider, deel 1 van zijn Latin Jazz project kwam uit in 2016 en was uitermate populair bij de fans van deze muziek. Ook zijn vorige album Carousel uit 2019 kreeg positieve reacties, de muziek van Obiedo is stevig gegrond in de Latin jazz, maar zijn composities hebben een moderne kant gemengd met R&B en moderne jazz. Net zoals op zijn andere albums, omringt Obiedo zich met top jazzmuzikanten die uitblinken in diverse Latin jazz stijlen. Obiedo : “I enjoy working with musicians who are fluent in various musical genres, who know the most current rhythms and grooves. When you collaborate with musicians of this caliber, it raises the bar and takes the music down unexpected pathways”.

De 16 muzikanten die Obiedo hier bijstaan in dit project behoren tot de top van Latin, jazz en pop. Daaronder saxofonist Bob Mintzer van de Yellowjackets en percussionist extra ordinair Sheila E. Fluitist Norbert Stachel speelde met iedereen van Aerosmith, Gatemouth Brown tot Roy Hargrove. Mike Olmos (trompet) speelde op tientallen cd’s, Peter Michael Escovedo (percussie) is ook zanger, songwriter en tv persoonlijkheid. Verschillende leden van de band zijn ook bekend door hun associatie met Santana, waaronder David K. Mathews op keyboard, trombonist en arrangeur Jeff Cressman en percussionist Karl Perazzo. David Garibaldi is drummer bij Tower of Power, pianist Peter Horvath speelde met grootheden als Bobby Hutcherson, Joe Henderson e.a. Tot slot zijn er nog steel pan speler Phil Hawkins, de vocalisten Lilan Kane, Sandy Cressman en Jenny Meltzer en de broers Marc van Wageningen, bassist van Tower of Power en de in 2012 overleden drummer Paul van Wageningen.

Sommige nummers zijn opgenomen voor de lockdown, anderen werden opgenomen in verschillende veilige locaties en weer anderen werden online opgenomen. Het album opent met “Still Life”, een cha cha cha die Obiedo schreef voor het Pete Escovedo Orchestra, Obiedo is een goede vriend die een lange associatie heeft met de Escovedo familie. Ray (gitaar)en Peter Horvath (piano) soleren op dit vrolijke zonnige nummer, de bezettingen variëren nogal per nummer, hier zijn een tiental musici te horen. Op “Criss Cross” , een mambo, is de bezetting verder uitgebreid, Mathews soleert op de piano en Sheila E. zorgt voor een spetterende solo op de congas. “Beatnik” heeft een funky groove met een cha cha ritme, een kleine bezetting van zes muzikanten hier en solo’s van Obiedo en Mintzer.

“Santa Lucia” is gebaseerd op Soca ritmes, Soca is een Caraïbische muziekstijl die zijn oorsprong vindt in Trinidad and Tobago, Steeldrums dragen bij tot de Caraïbische sfeer van het nummer. “Belafonte” is een Bossa Nova die lijkt weggelopen uit het oeuvre van Jobim. “Viva Tirado” is het enige nummer dat niet is gevloeid uit de pen van Obiedo, het is geschreven door Gerald Wilson, Obiedo volgt hier vooral de versie van de Latin/rock groep El Chicano, het doet mij sterk denken aan het werk van Santana, zeker in het sterke gitaarspel van Obiedo. Heerlijke muziek die je doet wanen in Zuid-Amerikaanse dreven met goudgele stranden en de obligate palmbomen, maar zonder gekheid, dit is een ijzersterk album met topmuzikanten, als het weer eens mis is met het weer, opzetten dit Latin Project !

Jan van Leersum.